“ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ ΠΑΝΟΣ” (Διαδρομή 2)
- Created: 3 Ιανουαρίου, 2019
- Distance Instructions
- Distance 3 km
- Time 40 min
- Speed 4 km/h
- Min altitude 819 m
- Peak 915 m
- Climb 102 m
- Descent 78 m
Θέση Στροφή - Στράτι - Κιάφα Μαρίστα - Σπήλαιο Πανός
3,5χλμ, 2 ώρες
Σημαντικό: η διέλευση στο ρέμα της Γκούρας δεν είναι εφικτή τους χειμερινούς μήνες όταν έχει νερό το ρέμα ή μετά από δυνατή βροχή.
Αυτή είναι η συντομότερη και ομορφότερη διαδρομή για να επισκεφτείτε το Σπήλαιο του Πανός. Το μονοπάτι σηματοδοτείται από μπλε τετράγωνο σε λευκό πλαίσιο και ακολουθεί τη διαδρομή θέση Στροφή - Στράτι - Κιάφα Μαρίστα - ρέμα Γκούρας - Σπήλαιο Πανός. Για την είσοδο στο Σπήλαιο είναι απαραίτητος ο φακός, ενώ σε όποιον θέλει να εξερευνήσει το εσωτερικο του σπηλαίου συστήνεται η χρήση κράνους. Τους χειμερινούς μήνες η είσοδος του σπηλαίου γίνεται γλιστερή λόγω της λάσπης και χρειάζεται προσοχή.
Στην αφετηρία υπάρχει κιόσκι με τον χάρτη της διαδρομής. Η έναρξη του μονοπατιού είναι ανηφορική μέσα σε πευκοδάσος το οποίο στη θέση "Στράτι" συμπίπτει με τμήμα αρχαίου δρομου με την χαρακτηριστική λιθοδομή με μεγαλιθικά τμήματα. Σε σημείο της θέσης "Στράτι" έχει εξαιρετική θέα προς το αρχαίο φρούριο Φυλής. Η διαδρομή φτάνει μέσα από πυκρό πευκόδασος (το ψηλότερο υψομετρικά σημείο) στη θέση Κιάφα Μαρίστα και κατηφορίζει μέσα από το δάσος με κωνοφόρα και στη συνέχεια με αριές (Quercus ilex). Κατηφορίζονταςι προς το ρέμα της Γκούρας το έδαφος γίνεται πετρώδες και χρειάζεται προσοχή. Πλησιάζοντας στο ρέμα, το μονοπάτι εκτείθεται σε γκρεμό και έχει τοποθετηθεί προστατευτικό συρματόσχοινο για την ασφάλειά σας. Στο σημείο που διασταυρώνεται με το ρέμα της Γκούρας, ο πεζοπόρος χρειάζεται να περπατήσει για λίγα μέτρα στην κοίτη του ρέματος με χαρακτηριστικές μεγάλες πέτρες μέχρι να συναντήσει το ανηφορικό σημείο ακριβώς κάτω από το Σπήλαιο του Πανός. Αναλόγως των συνθηκών, στο ρέμα της Γκούρας μπορεί να έχει νερό, ιδίως τους χειμερινούς μήνες ή μετά από δυνατή βροχή. Ανηφορικό κι απότομο τμήμα μονοπατιού, όπου έχει τοποθετηθεί συρματόσχοινο, οδηγεί στην είσοδο του σπηλαίου.
Το Σπήλαιο του Πανός λέγεται και "Λυχνοσπηλιά" λόγω των πολλών λυχναριών που ανακαλύφτηκαν σε ανασκαφές (περίπου 2000) και αποτελούσε από τον 4ο αι. π.Χ. χώρο λατρείας του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και των Νυμφών.
3,5χλμ, 2 ώρες
Σημαντικό: η διέλευση στο ρέμα της Γκούρας δεν είναι εφικτή τους χειμερινούς μήνες όταν έχει νερό το ρέμα ή μετά από δυνατή βροχή.
Αυτή είναι η συντομότερη και ομορφότερη διαδρομή για να επισκεφτείτε το Σπήλαιο του Πανός. Το μονοπάτι σηματοδοτείται από μπλε τετράγωνο σε λευκό πλαίσιο και ακολουθεί τη διαδρομή θέση Στροφή - Στράτι - Κιάφα Μαρίστα - ρέμα Γκούρας - Σπήλαιο Πανός. Για την είσοδο στο Σπήλαιο είναι απαραίτητος ο φακός, ενώ σε όποιον θέλει να εξερευνήσει το εσωτερικο του σπηλαίου συστήνεται η χρήση κράνους. Τους χειμερινούς μήνες η είσοδος του σπηλαίου γίνεται γλιστερή λόγω της λάσπης και χρειάζεται προσοχή.
Στην αφετηρία υπάρχει κιόσκι με τον χάρτη της διαδρομής. Η έναρξη του μονοπατιού είναι ανηφορική μέσα σε πευκοδάσος το οποίο στη θέση "Στράτι" συμπίπτει με τμήμα αρχαίου δρομου με την χαρακτηριστική λιθοδομή με μεγαλιθικά τμήματα. Σε σημείο της θέσης "Στράτι" έχει εξαιρετική θέα προς το αρχαίο φρούριο Φυλής. Η διαδρομή φτάνει μέσα από πυκρό πευκόδασος (το ψηλότερο υψομετρικά σημείο) στη θέση Κιάφα Μαρίστα και κατηφορίζει μέσα από το δάσος με κωνοφόρα και στη συνέχεια με αριές (Quercus ilex). Κατηφορίζονταςι προς το ρέμα της Γκούρας το έδαφος γίνεται πετρώδες και χρειάζεται προσοχή. Πλησιάζοντας στο ρέμα, το μονοπάτι εκτείθεται σε γκρεμό και έχει τοποθετηθεί προστατευτικό συρματόσχοινο για την ασφάλειά σας. Στο σημείο που διασταυρώνεται με το ρέμα της Γκούρας, ο πεζοπόρος χρειάζεται να περπατήσει για λίγα μέτρα στην κοίτη του ρέματος με χαρακτηριστικές μεγάλες πέτρες μέχρι να συναντήσει το ανηφορικό σημείο ακριβώς κάτω από το Σπήλαιο του Πανός. Αναλόγως των συνθηκών, στο ρέμα της Γκούρας μπορεί να έχει νερό, ιδίως τους χειμερινούς μήνες ή μετά από δυνατή βροχή. Ανηφορικό κι απότομο τμήμα μονοπατιού, όπου έχει τοποθετηθεί συρματόσχοινο, οδηγεί στην είσοδο του σπηλαίου.
Το Σπήλαιο του Πανός λέγεται και "Λυχνοσπηλιά" λόγω των πολλών λυχναριών που ανακαλύφτηκαν σε ανασκαφές (περίπου 2000) και αποτελούσε από τον 4ο αι. π.Χ. χώρο λατρείας του τραγοπόδαρου θεού Πάνα και των Νυμφών.